Σάββατο 26 Απριλίου 2014

Περί γαστρεντερίτιδας ο λόγος.

Ο κύκλος αυτή τη φορά ξεκίνησε από μένα.
Ξέρετε το σενάριο φαντάζομαι. Πονόκοιλος, εμετοί, διάρροια και κάποιοι ακόμα πιο τυχεροί, τα συνδυάζουν όλα με πυρετό.
Μην σας φαίνεται ότι είμαι λίγο ειρωνική. Γιατί, αλήθεια είμαι. Και μάλιστα πολύ.
Έχω νευριάσει πολύ με αυτή τη γαστρεντερίτιδα. Έτσι ύπουλα, χωρίς να την πάρεις χαμπάρι εισβάλλει στη ζωή σου και σε τυραννάει καμιά δεκαριά μέρες. Όχι, δεν κρατάει τόσο, αλλά είσαι σίγουρη ότι θα κάνει τον κύκλο της και θα περάσει απ' όλους στην οικογένεια. Οπότε θα τυραννιέσαι έτσι και αλλιώς, είτε σαν ασθενής είτε σαν "νοσοκόμα".
Άντε οι μεγάλοι λίγο το παλεύουμε. Όταν βλέπω τα παιδιά να ζορίζονται από τον εμετό και τις επισκέψεις στην τουαλέτα ή όταν τα πολύ μικρά δεν μπορούν να κοιμηθούν και ψήνονται στον πυρετό, τότε είναι που νευριάζω ακόμα περισσότερο.

Δεν υπάρχει η απόλυτη προστασία, αλλιώς θα την ξέραμε. Άσε που όλοι οι απανταχού γνωστοί μας, θα ήξεραν τι να κάνουν για να προφυλακτούν. Γιατί για ένα περίεργο λόγο, όταν είναι κάποιος στο σπίτι με γαστρεντερίτιδα, ξαφνικά ακούς και δεκάδες άλλες περιπτώσεις γνωστών και φίλων.
Άσε που πέρα από τα γνωστά και καθόλου όμορφα συμπτώματά της, έχει και πολλά άλλα άσχημα συνεπακόλουθα.
  1. Δεν προλαβαίνεις να καθαρίζεις το σπίτι, τα πατώματα, τους καναπέδες, τα σεντόνια, τα μαξιλάρια, τα χαλιά. Μην μιλήσω για τα ρουχαλάκια των μωρών, που συνέχεια βγάζεις και πλένεις. Αυτές τις μέρες το πλυντήριο και το στεγνωτήριο(ευτυχώς που υπάρχει και αυτό), δεν σταμάτησαν να λειτουργούν.
  2. Δεν μπορείς να φας τίποτα και να πιεις ό,τι θες. Διψάς τόσο πολύ και θέλεις να πιεις τα πάντα, μόνο που δεν μπορείς. Αν κάνεις το λάθος και πιεις με λαχτάρα το παγωμένο ποτήρι με νερό που τόσο θες, στο επόμενο δεκάλεπτο θα το'χεις ήδη μετανιώσει.
  3. Δεν μπορείς να δεις άνθρωπο για όσες μέρες διαρκεί η "Οδύσσειά" σου. Εννοείται ότι προειδοποιείς όποιον τολμήσει να σου προτείνει να έρθει για καφέ στο σπίτι. Εξάλλου, η προθυμία του ξαφνικά χάνεται, όταν μάθει τι συμβαίνει.Τα παιδιά δεν μπορούν να βγουν στην αυλή να παίξουν, όσο και αν τους ζητάνε οι φίλοι τους, γιατί φοβάσαι μην είσαι η αιτία να σε αντιπαθήσει η γειτόνισσα που κόλλησε το παιδί της γαστρεντερίτιδα.
  4. Ξαφνικά συνειδητοποιείς πόσο ανεπαρκές είναι το ένα μπάνιο στο σπίτι πενταμελούς οικογένειας. Καλά τι σκέφτονταν αυτοί που έφτιαχναν το σπίτι;
  5. Δεν υπάρχει τρόπος να πείσεις το μωρό ότι δεν πρέπει σήμερα να πιει γάλα. Καμία δικαιολογία δεν τους φαίνεται επαρκής και λογική, οπότε ετοιμάζεις το μπουκάλι με το γάλα και σε 5 λεπτά μαζεύεις τα σεντόνια από το κρεβατάκι του μωρού.
  6. Δεν ξέρεις τελικά ποια είναι η καλύτερη θεραπεία. Ο λαπάς παίζει πολύ, συνήθως με πολύ λεμόνι, οι φρυγανιές με λίγο τυρί και ψηλά στη λίστα είναι και τα αεριούχα αναψυκτικά(αφού τα αφήσεις να ξεθυμάνουν και μόνο-εννοείται-για ενήλικες). Άκουσα για τσάι του βουνού και άκουσα επίσης πως το τσάι του βουνού σε κάνει χειρότερα. Άκουσα επίσης πως μια κουταλιά ελληνικού καφέ ανακατεμένου με λεμόνι, κάνει θαύματα.Αυτά βέβαια είναι τα μαντζούνια και τα αυτοσχέδια. Κάποιοι γιατροί σου κάνουν εισαγωγή και σε κρατάνε ένα εικοσιτετράωρο με χορήγηση ορού. Η αντιβίωση πάντα παίζει εννοείται και υπάρχουν και οι πιο ήπιες προσεγγίσεις με ξεκούραση και κατάλληλη διατροφή στο σπίτι. Όπως και να έχει "αυτή η άτιμη" θα κάνει τον κύκλο της.
Αν περνάτε τη φάση της γαστρεντερίτιδας, καλό κουράγιο. Αλλιώς προσέξτε μπας και τη γλυτώσετε, γιατί ακούω καραδοκεί.


Υ.Γ Εννοείται πως όλα τα παραπάνω είναι προσωπικές εμπειρίες και γνώμες. Σε καμία περίπτωση δεν αποτελούν στοιχεία διάγνωσης ή θεραπείας.

Φωτό άρθρου από http://skotadi-fos.blogspot.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου